احساسات و تاثیر آن بر روابط زناشویی

 احساسات مجموعه ای از حالات (خشم، تنفر، شادی، عشق، اندوه، ترس و...)در فرد می باشد.

احساسات بیانگر وضعیت روانی فرد بوده و برای رفتار مناسب در شرایط مختلف مهم و تغییرات روانی در مغز ایجاد و به صورت واکنشهای ارادی دستگاههای عصبی نشان داده و مرکز آن "آمیگدال" می باشد.

کلید موفقیت در روابط زناشویی بیان احساسات واقعی و شفاف خود و گفتن حقایق عاطفی و احساسی به فرد مقابل می باشد.اما قبل از بیان این احساسات واقعی به دیگران باید خود از وجود آنها آگاه باشیم و درباره ی آنها فکر کنیم و به اصطلاح با استفاده از فراشناخت به نحوه و علل وقوع آنها اشراف یابیم.

جان گری می گوید: آیا تا به حال شده وقتی واقعا ناراحت بودید،بخندید؟یا وقتی ترسیده اید عصبانی و رفتار آزار دهنده نشان دهید؟ یا وقتی احساس گناه کرده اید فرد دیگری را سرزنش کنید؟

چرا گاهی انسان در پاسخ به موقعیت های خاص عکس العمل مناسب و در خور موقعیت نشان نمی دهدو عکس العمل ناسازگار با موقعیت شرایط را خراب تر می کند.

با توجه به نقش لایه های عمیق احساسات در شکل گیری شخصیت ،روابط بین فردی و خصوصا روابط زناشویی را بررسی می کنیم.

حقیقت گویی به خود :

ما مخرب ترین دروغ ها را به خود می گوییم و با توجه به نقش روابط عاطفی در پایداری و کیفیت روابط زناشویی، دروغ های عاطفی و سرکوب احساسات خود، بزرگ ترین تهدیدها برای زندگی زناشویی هستند.

رابطه ی سرکوب احساسات و مکانیزم های دفاعی :

چرا احساسات واقعی ما از حیطه ی هوشیاری مان بیرون می مانند؟

انسان در سازمان روانی خود از فرایندهایی که او را از استرس ،اضطراب و ناراحتی دور نگه می دارد،استفاده می کند که توسط زیگموند فروید مطرح و طبقه بندی شد که مکانیزم دفاعی گفته می شود.

پایه ای ترین مکانیزم سرکوب است یعنی افکار و احساسات ناخوشایند آدمی به طور خودکار از حیطه ی هوشیاری به سرزمین ناهوشیار او انتقال می یابد و ما در زندگی روزانه ی خود در حیطه ی هوشیاری از این احساسات آگاه نخواهیم بود و این سرکوبی تاثیرات خود را در زندگی ما به جای می گذارد.

اگر این سرکوبی مربوط به افکار تلخ و احساسات آزاردهنده باشد این فرایند به ظاهر فراموش می شود و ما در بیان آگاهانه حقایق احساسی ،ناخواسته ناتوان می شویم و هم به خود و هم به شریک زندگی خود دروغ می گوییم و همین عدم بازگویی حقایق به تدریج روابط عاشقانه ی ما را از هم می پاشد.

در این سرکوبی ما پنج لایه ی احساسات را از حیطه ی هوشیار ی خود می رانیم.

مثال:در حال دعوا با همسر و خشمگین و در حال سرزنش او و همه ی تقصیر ها را متوجه او می کنید،می دانید چرا خشمگین هستید؟جواب اکثر افراد :چون کار خطایی کرده و مرا عصبانی کرده ولی جواب عمیق تر از این است:

ما در روابط میان فردی معمولا از کسانی خشمگین می شویم که به هر طریق برای ما مهم تر هستند .اگر از همسر خود خشمگین هستید نشانه ی عشق و علاقه ی شما به اوست.

این واقعیت دارد در پس هر خشمی در زندگی زناشویی علاقه ای پنهان است.

سطوح احساسات به شریک عاطفی :

1-خشم

2-آزردگی

3-ترس و عدم امنیت

4-گناه و پشیمانی

5-عشق

وقتی شما احساس خود را به صورت خشم ابراز میکنید چهار سطح دیگر در سازمان روانی شما فعال است ولی از حیطه ی آگاهی و هوشیاری شما خارج و آن را لمس نمی کنید پس نمی توانید آن را به طرف مقابل انتقال داده وتبعات منفی این احساسات سرکوب شده در شما باقی مانده و دچار خلل در ابراز عشق ومحبت به شریکتان می شوید.

اما اگر پنج سطح احساس را شناخته و ابراز کنید سوءتفاهم و درگیری از بین می رود اگر نتوانیم عواطف منفی خود را احساس کنیم ،کم کم قدرت درک و احساس عواطف مثبت را از دست می دهیم.